Kiedy dotychczasowe metody zawiodą, kiedy chcemy wieczorem przy świetle żarówki uchylić okno a w nocy nie spać w pewnym fruwającym towarzystwie jak ćmy, zielone przezroczyste stworki lub gryzące komarzyska - polecam siatkę w oknie.
W zeszłym roku nabyłam dwie paczki takowej w Netto. Przeleżały do kwietnia w szufladzie. W końcu ruszyłam tyłek i jedną założyłam.
Przez dwa dni przyzwyczajałam oczy do 'mgły' w oknie.
Na początku niedobrze mi się robiło od samego patrzenia, kręciło mi się w oczach i pod koniec dnia miałam ochotę ją zdjąć.
Od dłuższego czasu nie mam firanki w oknie, więc umieszczenie takiego cuda ot tak, było dla mojej mózgownicy szokiem optycznym.
Pomyślałam - nie będę francuskim pieskiem, dam sobie czas i dzięki temu, moskitiera nadal 'wisi'.
Dzisiaj w Lidlu, za namową sis, kupiłam inną, większą, na dwa okna, ponieważ ta z Netto wystarczyła jedynie na jedno duże. Poza tym Lidlowską można uprać w 30 stopniach, natomiast ta z Netto, nie posiada takowej informacji na opakowaniu.
Teraz mam pełen luksus - zero skrzydeł na suficie. Niestety, muchy nadal są, przyfruwają sobie z innych pokoi, w których brakuje siatki w oknach, ale i tak jest cacy. :)
Nie obyło się bez problemów.
Jak kobieta weźmie się za niektóre rzeczy, to pożal się Boże.
Oczywiście, za pierwszym razem przykleiłam tak, że okno mi się nie zamykało.
Musiałam odkleić i przykleić poprawnie :)
Nie czekałam dwóch godzin aż klej wyschnie. Naprawdę nie ma takiej potrzeby. Ale jedna rzecz jest ważna, żeby klej się trzymał, dokładnie myjemy z brudu ramę okienną.
Jeśli ktoś jeszcze moskitiery nie ma i nie chce bawić się w babcine sposoby, niech uda się do Lidla, u siebie widziałam jeszcze kilka pudełek, nie tylko białej siatki.
Pełen wypas :) Nic tylko spokojnie delektować się świeżym powietrzem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz